We're all rockstars!

"Even rock stars are entitled to privacy." (Michael Novak)

'Even people are entitled to be rockstars...' (lapjespoes) 

Overal komen discussies naar boven over de waarde van privacy binnen social media en binnen Samenleving 3.0. "Bestaat privacy nog wel?" lijkt een eindeloze discussie, vergelijkbaar met de welles/nietes-discussie over de evolutietheorie van @cdarwin (jaja, deze beste man doet ook vrolijk mee aan 3.0)

"People have really gotten comfortable not only sharing more information and different kinds, but more openly and with more people... That social norm is just something that has evolved over time." (Mark Zuckerberg, 2010)

Privacy heeft inderdaad een enorme ontwikkeling doorgemaakt toen het in de jaren '50 in Nederland terecht kwam. Rechten m.b.t. privacy zijn netjes opgesteld in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen absolute en relatieve mensenrechten. De tweede kunnen door de staat worden beperkt, bijvoorbeeld:

"het recht op vrijheid vervalt als iemand door de rechtbank veroordeeld is tot gevangenisstraf. En het recht op vrije meningsuiting vervalt als iemand daarmee discrimineert."

Met de komst van o.a. social media wordt privacy ook 'relatief'. Mensen plaatsen vrijwillig informatie op een domein waarvan ze weten dat het openbaar is. Alles wat je ooit gepost hebt, valt terug te halen. Er zwemmen genoeg tech-sharks rond in het internet. Dus in dat opzicht wordt privacy zoiets als:

'het recht op privacy vervalt als iemand (vrijwillig) zijn leven op het openbare internet gooit.'

Niet heel gek als je het mij vraagt, maar zeker wel beangstigend en reden tot nadenken.
Voor dit college moesten we allemaal de rol van zo'n tech-shark aannemen en een willekeurig, mits onbekend, iemand gaan uitpluizen. Heel interessant en een echte uitdaging, zou je zeggen. Niet dus. Nouja, bij sommigen dan. De meesten hadden wel Facebook, Twitter, LinkedIn of, dankzij #uvtmw12, Yammer dus er was over het algemeen genoeg te vinden om een Wikipedia-pagina van te maken.
Persoonlijk vond ik het nogal eng; ik gebruik mijn social media eigenlijk vooral om foto's te bewaren en crap te posten, that's no biggie, maar ook om dingen voor mezelf op een rijtje te zetten. In die zin zijn mijn social media, heel naïef, een soort levensboek. Ik kreeg het dan ook kats-benauwd bij het idee dat iemand mij helemaal zou uitpluizen; sommige dingen houd ik liever binnen bepaalde kringen..

Kunstenaar Niklas Roy (gelieve helemaal naar rechts te scrollen, LOL) had een creatieve oplossing voor het privacyprobleem (of het werkt, is een tweede)

Mark Zuckerberg, medeoprichter van Facebook (en de ondergang van privacy), heeft wel een punt wanneer hij zegt dat privacy niet langer een sociale norm is. Dat zogenaamde techsharks met kwade bedoelingen jouw leven op zijn kop kunnen zetten, dat moeten we dan maar voor lief nemen. Zoals in de film The Social Network duidelijk werd:



Meow.