Het eerste wat me (positief) opvalt, is dat Van Driel, hoe 3.0 deze man ook is, aan powerpointrecycling doet. Als een déjà vu kwam de 1.0 muziekwinkel weer voorbij en dat deed een belletje rinkelen: Programma Professional 3.0. Daar ging het ook over de ontwikkeling naar de 3.0-samenleving.
Maar het blijkt dus dat, hoewel 3.0 de toekomst is, ook 1.0 nog steeds zijn waarde heeft, bijvoorbeeld in de powerpoint. Kennis overdragen blijft dus nog steeds erg belangrijk, wat ik als positief op de cursus ervaar.
De reis van 1.0 naar 3.0 begint dus in de muziekwinkel: van platenzaak naar Youtube en Spotify. Zeker een verbetering, al ga ik de geur van oude platen wel missen in de digitale wereld... Eigenlijk, denk ik dat we veel van de wereld gaan missen in de 3.0-samenleving. Als alles zich op zo'n simpel schermpje (zo eentje als waar u nu naar zit te kijken) afspeelt, wie kijkt er dan nog naar buiten, naar de vogeltjes, naar de bomen, naar mensen?
 |
| Berkeley |
Hoe dan ook, na de huidige 2.0 komen we allemaal in een (roze?) 3.0-Cloud terecht, waarin iedereen wat te zeggen heeft. Weg elite, hallo Jan, Kees, Anne, Kim, Lapjespoes, Jumbo... en "We doen / leren / maken / zoeken / vinden / halen / brengen het zelf wel".
Of iedereen die wat wil zeggen ook iets interessants te vertellen heeft, dat maakt niet meer uit: in deze wolk zijn alle katjes grauw.
En we zijn al op weg naar deze Cloudrevolution. Over schiet de 3.0-gedachte uit de grond, schoppend tegen de elite, op ieder niveau; van Occupy en Wikipedia tot Crowdfunding en Wikileaks. We geloven niet meer zomaar wat iedereen zegt en we worden dan ook steeds wijzer, als het goed is. Zo wijs, dat we de 1.0-instituten hoofdpijn bezorgen. Welkom in 3.0:
"Het geheel van kennis, vaardigheden en mentaliteit waarmee burgers zich bewust, kritisch en actief kunnen bewegen in een complexe, veranderlijke en fundamenteel gemedialiseerde wereld." (Van Driel, 2012: col.2)
We worden onze eigen leermeester en onze idealen uiten we stiekem, onzichtbaar, virtueel. Ook ontwikkelen en differentiëren we onszelf van anderen op onze eigen manier, met onze eigen tags. We zweven boven de politiek, want iedere partij heeft wel een tag die ons aanspreekt. En als 3.0 érgens een error bevat, is het wel in kiezen, want daar doen we natuurlijk niet meer aan. De laatste (?) stap: durven we onze mechanische bril af te zetten en alles los te laten? Het zijn lange wegen, vol obstakels: op naar Rome!
Ik ben er klaar voor, denk ik. U ook?
We zullen meesters van onszelf worden, althans in onze eigen vertrouwde, virtuele wereld. Maarja, als katten muizen, mauwen ze niet. Dus of we in die grote wolk sardientjes zullen opvallen of gehoord zullen worden in de echte wereld..? Dat zou 'meester' Berkely aan onze eigen inzichten overgelaten hebben. De tijd zal het leren.
'We have much to learn, young grasshoppers.'
Ronald van den Hoff is, naar mijn zeggen, al zo'n meester; namelijk meester van participatie in 3.0. Naast dhr. Hans van Driel uiteraard.
Hij is (mede) oprichter van 3.0-instellingen als Seats2Meet en Mindz en heeft een heldere visie over de veranderingen die spelen en gaan spelen binnen onze (2.0-)maatschappij. In onderstaand filmpje legt hij deze veranderingen uit en heeft, als je het mij vraagt, een helder verhaal.
Meow.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten